En de mooiste wandeling was op 'n helling van 'n berg die aan 'n meer lag.  
En 't eindpunt van die wandeling, althans van dat deel van die wandeling, 
dat was 'n plateau waar je dan uitkeek over dat meer en heel de omgeving, 
en dat vond ik wel fraai.  Dat noemden ze 't Inspiration Point dus daar kon 
je 'n beetje onderuit zakken en over de omgeving heen kijken, en je 
daardoor laten inspireren.  En je kon dan ook, nadat je die inspiratie 
opgedaan had, besluiten of je dus 'n vervolgwandeling wilde gaan maken in 
'n canyon tussen twee bergen in.  Dat hebben wij dus niet gedaan, want dat 
was 'n wandeling van tien mijl of zo, dat leek ons 'n beetje teveel van 't 
goeie.  Dus wij zijn weer op 'n iets eenvoudigere manier afgedaald en langs 
dat meer verdergelopen naar 'n volgend meer.  En toen uiteindelijk weer 
terug.  Dus je bent daar toch wel 'n halve dag mee bezig.